De retina of netvlies bevat tal van slagadertjes die bloed met zuurstof en voedsel in het oog brengen, en aders die het bloed weer wegvoeren van het netvlies richting hart. Indien er een verstopping ontstaat in een van deze bloedvaten spreken we van een vasculaire occlusie. Het is te vergelijken met een hersenbloeding, maar dan in de ogen.

Wat is een arteriële occlusie in het netvlies?

Blokkering van de aanvoer van bloed naar het netvlies kan gebeuren in de centrale grote arterie naar het oog toe, of in een zijtakje ervan. In het eerste geval doet het hele netvlies een infarct. Bij afsluiten van een zijtakje is slechts een stukje van het netvlies beschadigd.

Meestal recupereert het netvlies nauwelijks van zo’n infarct, het komt er vooral op aan de oorzaak van het probleem te zoeken. Meestal zijn kleine embolieën de schuldige. Deze kunnen afkomstig zijn van verharde plaques in de grote halsslagaders of van het hart. Dit moet dan ook nagekeken worden.

Wat is een veneuze occlusie in het netvlies?

Wanneer een van de adertjes van het oog afgesloten geraken, kan het bloed niet meer weg. De druk in de bloedvaten stijgt en er vormen zich bloedingen en vochtlekken op het netvlies. Wanneer dit in de grote afvoerende ader gebeurd, heeft men bloedingen in het hele netvlies. Dit is een centraal veneuze occlusie of trombose. Indien slechts een zijtakje is verstopt, spreekt men van een takocclusie. Afhankelijk van de plaats en de grootte van het afgesloten vat, heeft een groter deel van het netvlies en van het zicht er last van.

Klachten bij arteriële occlusie:

Meestal merkt men zeer plotse uitval van het zicht op.

Klachten bij veneuze occlusie:

Meestal valt het op dat het zicht plots vermindert of dat er een grote vlek in het zicht komt die niet meer van plaats verandert.

De oogarts stelt de aandoening vast door onderzoek van het netvlies, na het open zetten van de pupillen. Dit dilateren met druppels maakt uw zicht enkele uren wazig. Zelf met de auto naar huis rijden is niet aan te raden na dit onderzoek.

Wij behandelen de oogziekte via acupunctuur, lasertherapie en natuurgeneeskunde, al zijn de vooruitzichten niet altijd goed. Dit geldt vooral voor patiënten waarbij complicaties zijn opgetreden.